Για τη μεγάλη αγαπημένη - και τον πόνο μας το βαθύ - την Κύπρο μας... Που φύλλο ριγμένο στο πέλαγο όλο φεύγει και χάνεται... Και σπαράζει το μέσα μας. Το πιο βαθύ, το βαθύτερο είναι μας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αρχειοθήκη
-
▼
2007
(98)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (21)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου